Dinsdag 03 september 2019
Oudere werknemers hebben een grotere kans op een zogenoemde bore-out, die vaak veroorzaakt wordt door onvoldoende werk, (te) routinematig werk en/of een gebrek aan uitdaging. Omdat veel werknemers én werkgevers nog onbekend zijn met deze beroepsziekte en/of het onvoldoende serieus nemen, blijft een juiste begeleiding vaak uit. Chronische werkstress ligt in dit geval op de loer, weet stresspreventie- en businesscoach Judith Oude Reimerink. “Het is tijd dat het taboe rond een bore-out wordt doorbroken. Signalen als vermoeidheid, irritatie, lusteloosheid én stress op de werkvloer moeten serieuzer worden aangepakt, zodat werknemers hun bevlogenheid en vitaliteit kunnen behouden.”
Verstoorde balans
Judith Oude Reimerink begeleidt mensen op een praktische en laagdrempelige manier naar meer harmonie en balans in hun werk- en privéleven. “Het is mijn missie om mensen vanuit de basis te laten ervaren wie ze eigenlijk zijn”, vertelt ze. “Want pas dan haal je alles uit het leven.” Deze aanpak sprak onder andere een projectleider in de infrasector aan, die na een zoektocht op het internet contact met Judith opnam. “De projectleider kampte al enige tijd met stressklachten. Hij voelde zich niet goed, was (te) druk in zijn hoofd en was erg onrustig. Op zijn werk had hij het niet meer naar zijn zin, maar hij wilde zijn baan niet verliezen. Als voormalig topsporter en ‘self-made man’ had hij namelijk een keurige functie bemachtigd. Een functie die hij – als vijftigplusser zonder de juiste papieren – voor zijn gevoel elders niet gauw meer zou vinden.” Toch was zijn toekomst binnen het bedrijf allesbehalve zeker. “Door zijn klachten werd de projectleider onverschillig. Ook waren de eerste akkefietjes op de werkvloer ontstaan, en was hij niet altijd meer een fijne collega om mee te werken.” Ook thuis ging het niet van een leien dakje. “Ondanks zijn leeftijd had de werknemer nog jonge kinderen. Waaronder ook één kind die extra aandacht nodig had. Bovendien was hij een emotionele eter. De afgelopen tijd was zijn gewicht flink toegenomen, waardoor hij letterlijk en figuurlijk niet meer lekker in zijn vel zat.”
Bore-out als diagnose
Om meer inzicht te krijgen in zijn energie- en stressbronnen, nodigde Judith de projectleider uit om de Werkenergieanalyse in te vullen. Dat bleek zeer verhelderend, vertelt ze. “De bevlogenheid van de werknemer was met 26 punten erg laag. Maar hoewel hij veel stressklachten vertoonde, werd dit in de analyse nauwelijks zichtbaar. Alleen zijn werk-privébalans was ernstig verstoord. Energievreters bleken met name de reconstructies en verslagleggingen. En ook het draaien van waak-/storingsdiensten kostte de projectleider (te)veel energie. Bovendien moest hij af en toe heel hard werken en innovatief zijn, wanneer zich daadwerkelijk calamiteiten voordeden. Toch leidden de meeste taken tot routine en verveling. Mijn conclusie was dan ook dat deze werknemer een bore-out had en dat hij moest waken voor een burn-out.” De projectleider reageerde overdonderd. “Hij had nog nooit van een bore-out gehoord. Toch mochten de gevolgen niet worden onderschat. Voor zijn eigen gezondheid én voor de werkvloer. Hij moest ervoor waken dat hij een probleemgeval zou worden op zijn werk. Maar ook dat hij zijn problemen mee naar huis zou nemen….”
Acties en resultaat
In een aantal gesprekken werd de Werkenergieanalyse verder uitgediept. “Samen zijn we zijn op zoek gegaan naar de veroorzakers van de burn-outklachten. Maar vooral ook naar de mogelijke oplossingen hiervoor”, vertelt Judith. “De afgelopen maanden heeft dit geleid tot verschillende acties. Zo bleek de projectleider midden in een kantoortuin te werken, waardoor hij regelmatig werd gestoord door bellende collega’s en zich onvoldoende kon concentreren. Een flexibele werkplek bood uitkomst.” Sinds enkele weken werkt de projectleider bepaalde taken uit in een spreekkamer, met een koptelefoon op. “Bovendien plant hij zijn verschillende taken nu in overzichtelijke blokken in. Letterlijk in kleurtjes in zijn agenda, waardoor hij zijn taken beter en sneller kan uitvoeren.” Omdat hij nog veel overuren heeft staan, neemt hij nu een middag in de week vrij, die hij besteedt aan zijn gezin. “Hij is trainer geworden van het sportteam van één van zijn kinderen. Daar haalt hij enorm veel energie uit, waardoor hij het ook beter volhoudt op zijn werk. Bovendien is hij flink afgevallen.” Om medische oorzaken voor zijn overgewicht uit te sluiten, heeft hij een medische check gehad en bloed laten prikken. “Hieruit bleek dat hij een verhoogde suikerwaarde had, wat ook niet bevorderlijk was voor zijn welbevinden. Daarom is hij anders gaan eten. Gecombineerd met de aanpassingen in zijn werk én de extra vrije uren, voelt hij zich inmiddels weer kiplekker. Daarmee heeft ons coachtraject een hele mooie uitkomst gekregen.”
