Woensdag 16 augustus 2017
Wanneer je niet goed op je plek zit in een bepaalde functie, is de balans tussen energiegevers en energienemers vaak helemaal weg. Om die balans te herstellen, is niet gemakkelijk. Toch kan het, soms zelfs binnen enkele weken. Dat ervoer ook loopbaancoach Elze Aartman, die gedurende enkele maanden een kleuterleidster actief begeleidde.
Kleuterleidster zonder passie
Elze kende de kleuterleidster al uit het verleden, vertelt ze. “Rond haar veertigste heb ik haar begeleid, toen ze haar administratieve baan vaarwel zei en startte met een opleiding aan de Pabo. Ik kende haar passie voor het onderwijs, wist waarom ze zo graag voor de klas wilde staan en vooral ook hóe ze dat wilde doen. Vol goede moed startte ze met haar eerste baan, maar helaas liep ze hier vast.” Haar passie voor het onderwijs was niet het probleem, vertelt Elze. Het beleid van de school en de beperkte vrijheid van lesgeven, wel. “Direct na de Pabo werd haar een contract voor 3,5 dag aangeboden, waarin ze zowel een kleutergroep als een groep 4 met allerlei ‘rugzakjes’ moest begeleiden.
Een onmogelijke opgave, bleek al snel, waarna ze de overstap maakte naar alleen de kleuters (15 uur). Dat ging lange tijd goed, tot ze merkte dat ze haar passie voor het onderwijs begon te verliezen. Het lesgeven begon haar steeds meer energie te kosten. En ook privé was ze druk, waardoor ze al snel roofbouw begon te plegen op haar lichaam. Zo kwam ze weer bij mij terecht.”
Werkdruk was erg hoog
In de gesprekken die volgden, ontdekte Elze pas hoe klem de kleuterleidster zat. “Ze wist echt niet hoe ze zichzelf de rest van het schooljaar overeind moest houden en leefde toe naar de vakanties. Een slecht teken. Daar kwam bij dat er voor het komende schooljaar grote veranderingen op stapel stonden. Zo was de onderwijs-cao veranderd, waardoor veel leerkrachten minder uren overhielden. Dat gold ook voor haar. Van de 15 uur bleven er maar 12 over, maar haar taken veranderden niet.
In twee dagen moest ze niet alleen lesgeven, maar ook ouderavonden houden, vergaderingen bijwonen, de themapleinen in de lokalen verzorgen… plus allerlei andere neventaken. Aan de ene kant was ze blij dat haar contract werd verlengd, maar aan de andere kant was ze uitgeblust. Van haar geestdrift van een jaar geleden, was weinig meer over. Het was tijd voor actie.”
Inzetten van de Werkenergieanalyse
Elze besloot de Werkenergieanalyse, waarvoor ze enkele weken daarvoor haar licentie had behaald, in te zetten. “Op zondag heeft ze de Werkenergieanalyse ingevuld. Een dag later hebben we de uitkomst besproken. Uit de analyse bleek onder andere dat ze structureel vier uur per week teveel werkte. Van alle werkuren behoorde meer dan de helft tot de energievreters. En dat bij zo’n klein contract!
De meeste energievreters bleken te liggen in zaken waar ze geen invloed op had, zoals het beleid van de school. Haar stresslevel was hoog. Ze voelde zich niet gesteund door haar collega’s… alsof ze een roepende was in de woestijn. Om dat te moeten erkennen, was heel confronterend.”
Gelukkig was er echter ook positief nieuws. Want: de school waar ze ooit met veel plezier stage had gelopen, had een vacature. Echter wel fulltime. “Maar het voordeel van deze baan was wel dat er meer uren beschikbaar waren voor het voorbereiden en geven van lessen… haar energiegevers. Bovendien wist ze uit haar stagetijd dat hier meer ruimte zou zijn voor haar inbreng. Dat er minder vergaderd werd… En de energievreters die overbleven, zou ze beter kunnen verdelen over de week. Aan het eind van ons gesprek besloot ze de directeur van de school een mail te sturen, die we samen hebben voorbereid.
Nieuwe baan vol energie!
Dezelfde avond nog werd ze teruggebeld: ze had de baan! Een dag later heeft ze haar huidige baan opgezegd. Na de zomervakantie maakt ze een nieuwe start. En daar heeft ze ontzettend veel zin.”
